Συνέντευξη στον Ηλία Ραϋμόνδη...

Ο Ηλίας Ραϋμόνδης γεννήθηκε το 1977  και  από μικρή ηλικία λάτρευε τα ζώα και ιδιαίτερα τους σκύλους.Ήδη στην αρχή της εφηβικής του ηλικίας είχε έρθει σε επαφή με πολλούς Επαγγελματίες Εκπαιδευτές και είχε διαβάσει δεκάδες βιβλία για την ψυχολογία και την εκπαίδευση των σκύλων.Η δυνατότητα να επικοινωνεί μαζί τους ήταν ένα από τα μεγαλύτερα όνειρά του.
Ωστόσο, όπως συμβαίνει και με τους περισσότερους ανθρώπους, η πραγματικότητα τον απομάκρυνε από τα όνειρά του.Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνταν εκείνη τη εποχή δεν ήταν αυτό που είχε στο μυαλό του.Ήταν πολλοί σκληροί,βίαιοι…
Το1992,και μετά από προτροπή των γονιών του,πήγε να σπουδάσει σε σχολή Αρτοποιίας – Ζαχαροπλαστικής.Οι σκύλοι όμως,δεν έλεγαν να φύγουν από το μυαλό του.Με το που έβλεπε ένα υγρό μουσούδι  ή μια χαρωπή ουρά χαμογελούσε…Κατά το διάστημα των σπουδών του γνωρίστηκε με πολλούς ιδιοκτήτες σκύλων.Κάποιοι από αυτούς είχαν δημιουργήσει ένα ιδιαίτερο είδος επικοινωνίας με αυτούς.Δεν τους τραβούσαν,δεν τους μάλωναν…απλά τους μιλούσαν.Μετά από ατελείωτες συζητήσεις μαζί τους κατέληξε σε ένα αρκετά απλό,αλλά και αρκετά δύσκολο να το αποδεχτεί κάποιος,συμπέρασμα:
  «Οι σκύλοι είναι,λίγο ως πολύ,σαν τα παιδιά.Αν έχεις αγάπη,υπομονή και επιμονή,αργά η γρήγορα θα βρεις έναν τρόπο να επικοινωνήσεις.Τις περισσότερες φορές σου το δείχνουν οι ίδιοι.Το μόνο που χρειάζεται είναι να είσαι διατεθειμένος να ακούσεις.»
 Με αυτό σα βάση άρχισε ξανά να ψάχνει και να πειραματίζεται.Ταυτόχρονα τελείωσε τη σχολή και άρχισε να εργάζεται σε φούρνους και ζαχαροπλαστεία.Τον ελεύθερο χρόνο του τον περνούσε παρέα με τους σκύλους φίλων και συγγενών.
Το 1998 και το 1999 μαζί με την εργασία του σε αρτοζαχαροπλαστεία άρχισε να διδάσκει σε σχολές αρτοποιίας – ζαχαροπλαστικής.
Το 2000 έπιασε δουλειά σε ένα πρόγραμμα επαγγελματικής αποκατάστασης ψυχικά ασθενών.Το αντικείμενό του ήταν να διδάξει σε χρήστες ψυχικής υγείας το αντικείμενο της αρτοποιίας και της ζαχαροπλαστικής.
Όλη αυτή η συναναστροφή με μαθητές του δίδαξε ένα πολύ σπουδαίο μάθημα:

«Οι κανόνες της μάθησης είναι παντού ίδιοι.
»Το μόνο που αλλάζει είναι οι πρακτικοί παράμετροι που δημιουργούν τις προϋποθέσεις που χρειάζεται κάποιος για να μάθει:
»Τράβηξε το ενδιαφέρον
»κέρδισε την εμπιστοσύνη
» φρόντισε να παρουσιάζεις αυτό που διδάσκεις με διασκεδαστικό τρόπο.»
 Έχοντας αυτό το μάθημα σαν αρχή,σε συνδυασμό με το συμπέρασμα ότι «οι σκύλοι είναι,λίγο ως πολύ,σαν τα παιδιά…» άρχισε να ψάχνει για νέους τρόπους επικοινωνίας και εκπαίδευσης των σκύλων.
Το 2009 το μάτι του έπεσε σε ένα από τα άρθρα του Γιάννη Αραχωβίτη. Το περιεχόμενο του ταίριαζε πολύ με την φιλοσοφία που είχε δημιουργήσει και ο ίδιος.Ήρθε σε επαφή μαζί του και λίγο καιρό μετά άρχισε να μαθητεύει δίπλα του.
Το 2011 ίδρυσε το «Μίλα στο Σκύλο σου-Θετική Εκπαίδευση Σκύλων»…Το όνειρό του είχε αρχίσει να γίνεται πραγματικότητα.
Από τότε έχει παρακολουθήσει σεμινάρια και διδασκαλίες σχετικά με την ψυχολογία και την εκπαίδευση σκύλων στην Αθήνα,Θεσσαλονίκη,Ιωάννινα και Ολλανδία.
Σήμερα έχει βοηθήσει εκατοντάδες σκύλους και ιδιοκτήτες.Έχει γράψει άρθρα σε εφημερίδες.Έχει κάνει εκπομπές σε τηλεόραση,ραδιόφωνο και στο διαδίκτυο …
Στη σχολή του «Μίλα στο σκύλο σου» εκπαιδεύει σκύλους,ιδιοκτήτες και εκπαιδευτές…

Πόσα χρόνια ασχολείστε με την εκπαίδευση και τι σας οδήγησε να ασχοληθείτε με αυτή?
Με την εκπαίδευση ασχολούμαι σχεδόν όλη μου τη ζωή. Επαγγελματικά ξεκίνησα στις αρχές του 2011, ωστόσο,από την ηλικία των 5 ή 6 χρονών,μετά από ένα περιστατικό με δύο κουτάβια μποξέρ
(το οποίο περιγράφω στο άρθρο «Σκύλος και Προκατάληψη») όλη την ώρα βρισκόμουν αγκαλιά με ένα σκύλο.Η ιδέα να επικοινωνώ με τα ζώα και ιδιαίτερα με τους σκύλους ήταν όνειρο ζωής.

Για ποιό λόγο πρέπει να εκπαιδεύσει κάποιος τον σκύλο του?
Πρώτα από όλα θα ήθελα να ξεκαθαρίσω τι εννοώ εγώ όταν λέω εκπαίδευση σκύλου.
Σύμφωνα με την φιλοσοφία του Μιλα στο Σκυλο σου,η εκπαίδευση είναι μια διαδικασία βάση της οποίας σκύλος και ιδιοκτήτης μαθαίνουν να επικοινωνούν και να κατανοούν ο ένας τον άλλον.
Στόχος είναι η αγάπη,η εμπιστοσύνη και ο αμοιβαίος σεβασμός.
Σκοπός μας δεν είναι να κάνουμε τον σκύλο να κάνει οτι θέλουμε εμείς ή ο ιδιοκτήτης,αλλά, μέσο ειδικών ασκήσεων και τεχνικών,να μάθουν οι ιδιοκτήτες να κάνουν το σκύλο τους να θέλει οτι θέλουν.
Όλη η διαδικασία είναι απλή (αλλά όχι εύκολη),διασκεδαστική και δεν περιέχει το παραμικρό ίχνος βίας.
Όσον αφορά το γιατί πρέπει κάποιος να μπει σε αυτή τη διαδικασία η απάντηση είναι απλή:
Η απόκτηση ενός σκύλου είναι μια "επένδυση" αγάπης,χαράς,στοργής,διασκέδασης,επικοινωνίας,εμπιστοσύνης,φιλίας...
η εκπαίδευση μπορεί να τα ενισχύσει όλα αυτά.
Επιπλέον,μπορεί να διδάξει στους ιδιοκτήτες έναν ιδιαίτερο τρόπο αντίληψης και σκέψης ο οποίος έχει μαγικές προεκτάσεις στην ζωή μας.
Όσον αφορά το κόστος σκεφτείτε αυτό:
Ένας σκύλος,όση οικονομία και αν κάνουμε,θα μας κοστίσει μίνιμουμ 500 ευρώ το χρόνο (και λίγα είναι αν υπολογίσουμε τροφή,εμβόλια,έκτακτα περιστατικά,ζημιές,αμπούλες,αντιπαρασιτικά...) και θα τον έχουμε για 12 χρόνια,πιθανότατα περισσότερα.
Αν τα υπολογίσουμε θα δούμε ότι έχουμε 6000 ευρώ μίνιμουμ.
Είναι σαν να αγοράζουμε ένα αυτοκίνητο και μετά να μην θέλουμε να πληρώσουμε για να πάρουμε δίπλωμα οδήγησης.

Ποιά είναι η κατάλληλη ηλικίας για να εκπαιδεύσει κάποιος τον σκύλο του?
Ιδανικά, αν κάποιος θέλει να έχει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα με το σκυλάκο του θα πρέπει να αρχίσει την εκπαίδευση πριν τον αποκτήσει.Πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι το 80% στην διαδικασία εκπαίδευσης αφορά τον ιδιοκτήτη και όχι τον σκύλο.
Πολλές πτυχές στον χαρακτήρα ενός σκύλου εξαρτώνται από το περιβάλλον στο οποίο γεννήθηκε και μεγάλωσε (ιδιαίτερα μέχρι την ηλικία των 16 με 18 εβδομάδων).Επίσης,στοιχεία στο χαρακτήρα ενός σκύλου μπορεί να επηρεαστούν και από το περιβάλλον στο οποίο ζούσε η μητέρα του ενώ κυοφορούσε.
Αυτό δεν σημαίνει ότι ένας σκύλος σε μεγαλύτερη ηλικία δεν μπορεί να μάθει.Ωστόσο,το να έρθει κάποιος υποψήφιος ιδιοκτήτης σε επαφή με έναν αξιόπιστο εκπαιδευτή,θα τον γλιτώσει από πολλούς μπελάδες.
(Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρίτε στο άρθρο «Πότε Ξεκινά η Εκπαίδευση του Σκύλου μου…»

Πόσο κρατάει μια εκπαίδευση και τι στάδια περιλαμβάνει?
Ο χρόνος και τα στάδια εξάγονται από πολλούς παράγοντες.Η ηλικία,ο χαρακτήρας και η ψυχοσύνθεση τόσο του σκύλου όσο και του ιδιοκτήτη είναι κάποιοι από αυτούς.Επίσης πρέπει να έχουμε υπόψη μας σε τι επίπεδο μπορούμε και θέλουμε να φτάσουμε.
Αν αναφερόμαστε σε αυτό που πολύς κόσμος ονομάζει "βασική υπακοή" έχουμε 4 στάδια και το κάθε στάδιο διαρκεί από 2 έως και 4 εβδομάδες (περιστατικά με στοιχεία επιθετικότητας,φοβίας και εμμονής μπορεί να χρειαστούν περισσότερο χρόνο ή/και στάδια).
Το κάθε στάδιο έχει συγκεκριμένα πράγματα να διδάξει τόσο στο σκύλο όσο και στον ιδιοκτήτη.Παρόλα αυτά,ο σκοπός μας δεν είναι βομβαρδίσουμε τους εκπαιδευόμενους με άχρηστες πληροφορίες και δυσνόητες,βαρετές ασκήσεις.Σκοπός μας είναι να ανακαλύψουμε τα ταλέντα και τις κρυμμένες δυνατότητές τους και να τα βοηθήσουμε να ανθίσουν.

Πρώτο Στάδιο.
Απλές συμπεριφορές (έλα, κάτσε, κοίτα...),αύξηση της ικανότητας συγκέντρωσης,διακόπτες ενεργοποίησης και απενεργοποίησης της προσοχής (κοίτα με,τέλος...)

Δεύτερο Στάδιο.
Πολύπλοκες συμπεριφορές (μείνε,δίπλα,έλα από μεγάλη απόσταση...),αύξηση της υπομονής,έλεγχος συναισθημάτων (ήρεμα,μη φοβάσαι...),διακόπτες ενεργοποίησης και απενεργοποίησης συμπεριφορών με έντονα συναισθήματα (παίζουμε,κυνηγά,τέλος...)


Τρίτο Στάδιο.
Μόνιμες συμπεριφορές.
Πράγματα που κάνει ο σκύλος μας χωρίς να του τα ζητήσουμε,πχ κάθε φορά που πιάνω το λουρί σου έρχεσαι μπροστά μου,κάθεσαι και περιμένεις ήρεμα να στο φορέσω.Ή,όσο φοράς λουράκι,εκτός και αν σου πω διαφορετικά,είσαι σε δίπλα.Ή,αν δεν ξέρεις τι να κάνεις ψάξε να με βρεις για να σου πω.

Αφηρημένες έννοιες.
Μέτα,αργότερα,περίμενε...
Αμφίδρομη επικοινωνία.
Ιδιοκτήτης και σκύλος δημιουργούν ξεκάθαρα μοτίβα πολύπλοκης επικοινωνίας.Ο ένας μπορεί να ζητά πράγματα η να στέλνει πληροφορίες στον άλλον χρησιμοποιώντας ήχου,κινήσεις και εκφράσεις.

Γενίκευση.
Ο σκύλος μας να μπορεί να κάνει όλα τα παραπάνω σε μέρη διαφορετικά απο εκεί που τα έμαθε.

Τέταρτο στάδιο.
Αλλαγή επιβράβευσης,διόρθωση παρεξηγήσεων,μελλοντικά προβλήματα,πώς τα προλαμβάνουμε,πώς να αναγνωρίζουμε την πηγή,πώς τα διορθώνουμε.
Πάντα,χωρίς την παραμικρή χρήση βίας.

Τι πρέπει να προσέξουμε όταν διαλέγουμε κάποιον εκπαιδευτή?
Κατά τη γνώμη μου,το πρώτο που θα πρέπει να μας απασχολεί,είναι τι άνθρωπος είναι.
Είναι συνεπής,συζητήσιμος,πρόθυμος...
Έχει μεταδοτικότητα?
Αγαπά αυτό που κάνει?
Το δεύτερο,τι γνώσεις έχει,τι μεθόδους χρησιμοποιεί και τι υπηρεσίες παρέχει.
Που σπούδασε? Ενημερώνεται τακτικά?
Τι τεχνικές χρησιμοποιεί και γιατί?
Έχει διαφορά προγράμματα? Εκπαιδεύουμε το σκύλο μαζί? Σε πιο χώρο? Παρέχει υποστήριξη μετά το τέλος της εκπαίδευσης? Γιατί?
Το τρίτο είναι η εμπειρία,η δράση και συστάσεις.
Πόσο καιρό και πόσο ενεργά ασχολείται με την εκπαίδευση και την ψυχολογία σκύλων?
Τι δράσεις έχει? Πόσους πελάτες? Γράφει άρθρα? Κάνει σεμινάρια? Τι ετοιμάζει στο μέλλον?
Ποιος τον γνωρίζει? Τι μπορεί να μας πει για αυτόν?

Τι μεθόδους χρησιμοποιείτε για να εκπαιδεύσετε ένα σκύλο και τι γνώμη έχετε για την χρήση οποιαδήποτε μορφής βίας, όπως την χρήση πνίχτη,τιμωρίας,σωματικής και λεκτικής βίας?
Στο Μιλά στο Σκύλο σου δεν χρησιμοποιούμε καμία μορφή βίας (ψυχολογική ή σωματική). Δεν χρειάζεται.
Η βία είναι μια από τις μεθόδους εκπαίδευσης.Υπάρχουν και άλλες εξίσου αποτελεσματικές.Επιπλέον,κατά τη γνώμη μου, έχει δυο μειονεκτήματα: Το πρώτο είναι ότι είναι δύσκολο να την χειριστούμε χωρίς να υπερβούμε τα όρια,και το δεύτερο,κάθε φορά που τα υπερβαίνουμε δημιουργούνται προβλήματα,πολλές φορές μεγαλύτερα από αυτά που λύνουμε.
Αυτό ΔΕΝ σημαίνει ότι ένας εκπαιδευτής που χρησιμοποιεί βία είναι "κακός".Κατά τη γνώμη μου,το ποσό καλός είναι ένας εκπαιδευτής δεν εξαρτάται από τις μεθόδους που χρησιμοποιεί αλλά από το επίπεδο των γνώσεων,των τεχνικών και της εμπειρίας του.
Ωστόσο, στη σχολή του Μιλά στο Σκύλο σου πιστεύουμε στην απλότητα και την ευκολία τόσο των σκύλων όσο και ανθρώπων.Για αυτό,δεν χρησιμοποιούμε καμία μορφή βίας.
Πρέπει πάντα να έχουμε υπόψη μας ότι το 80% της εκπαίδευσης είναι στον ιδιοκτήτη.

Η εκπαίδευση πρέπει να γίνεται στο χώρο του σκύλου η στον δικό σας?
Εξαρτάται από την περίπτωση.
Ιδανικά ξεκινάμε από το μέρος που είναι πιο εύκολο για το σκύλο να συγκεντρωθεί.Τις περισσότερες φορές αυτός είναι ο χώρος του σκύλου,όμως,υπάρχουν και εξαιρέσεις.Στη συνέχεια (τρίτο στάδιο) γενικεύουμε.Βγαίνουμε από το χώρο του σκύλου και,πάντα  μαζί  με τον ιδιοκτήτη,δουλεύουμε παντού (στο δρόμο,σε πάρκα,σε καφετέριες,στην παραλία,στο χώρο τον δικό μας και οπουδήποτε αλλού...)
Σε περιπτώσεις φοβίας,επιθετικότητας ή εμμονής κρίνουμε πάλι κατά περίπτωση.

Μπορεί να διορθωθεί η επιθετικότητα σε ένα σκύλο?
Και πάλι,εξαρτάται από την περίπτωση.
Σίγουρα μπορούμε να βελτιώσουμε την κατάσταση.Ο βαθμός βελτίωσης,όμως,εξαρτάται από πολλούς παράγοντες: Η ηλικία,ο χαρακτήρας,η ψυχοσύνθεση σκύλου και ιδιοκτήτη• ο χρόνος που μπορούμε να διαθέσουμε καθημερινά,ο χώρος που θα δουλέψουμε,το ποσοστό επικινδυνότητας, ο λόγος της επιθετικής συμπεριφοράς (ένστικτο,συναίσθημα,κακή ή ελλιπής εμπειρία,πρόβλημα υγείας ψυχολογικοί λόγοι...)...
Ένα είναι σίγουρο,όσο θα δουλεύουμε,τόσο θα βελτιώνεται η κατάσταση...

Μπορείτε να μας πείτε τι είναι εκπαίδευση  IPO και αν είναι κατάλληλη για όλα τα σκυλιά?
Το IPO είναι ένα άθλημα που αποτελείται από τρία μέρη:
Ιχνηλασία.
Να μπορεί να ακολουθεί ανθρώπινα ίχνη και να βρίσκει αντικείμενα.
Υπακοή.
Όλες οι βασικές εντολές (έλα, κάτσε,ξάπλα,μείνε,δίπλα...) χωρίς λουρί,γρήγορα και πρόσχαρα.
Προστασία.
Επίθεση και ακινητοποίηση στόχου,άρση επίθεσης,ασκήσεις θάρρους.
Για να μπορέσει να ανταποκριθεί ένας σκύλος σε αυτή πρέπει να είναι ισορροπημένος,συνεργάσιμος,πρόθυμος,θαρραλέος,ψύχραιμος και να διαθέτει κάποια ένστικτα ( κυνηγιού - την επιθυμία να κυνηγήσει ένα αντικείμενο βασισμένος σε οπτικά ερεθίσματα,μαχητικότητα - την επιθυμία να κερδίσει το αντικείμενο αυτό).
Η εκπαίδευση IPO είναι πολλή απαιτητική.Τα άτομα τα οποία εκπαιδεύουν (εκπαιδευτής και βοηθοί) πρέπει να έχουν γνώσεις και εμπειρία.
Γενικά,είμαι της άποψης ότι το IPO είναι ένα άθλημα.Όλη η εκπαίδευση πρέπει  να περνά στον σκύλο υπό τη μορφή ενός αρκετά απαιτητικού και πολύπλοκου παιχνιδιού.Οι βοηθοί  που παίζουν το ρόλο του "κακού" είναι φίλοι που,ναι μεν θέλουμε να κερδίσουμε,αλλά, δεν θέλουμε το κακό τους.Όλη η ένταση,οι φωνές και τα κουνήματα του μπαστουνιού είναι απλά  μέρος του παιχνιδιού.
Όπως προκύπτει από τα παραπάνω δεν μπορούν όλοι οι σκύλοι να ανταποκριθούν στις υψηλές  απαιτήσεις της εκπαίδευσης  IPO,όπως και όλοι οι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν πρωταθλητισμό.

Κλείνοντας,πείτε μας με τι κριτήρια επιλέγουμε τον κατάλληλο σκύλο για εμάς?
Θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς,ρεαλιστές και σωστά ενημερωμένοι. Να μη βασιστούμε σε επιφανειακά στοιχεία,όπως η ομορφιά ή η δημοτικότητα της ράτσας.Να κάτσουμε σοβαρά και να σκεφτούμε γιατί τον θέλουμε,τι μπορούμε να του προσφέρουμε (χρόνο,χρήματα,χώρο) και,το σημαντικότερο,αν είμαστε διατεθειμένοι να τον αγαπάμε και να συνεχίσουμε να του προσφέρουμε όλα όσα χρειάζεται για όλη τη ζωή του (10 -12 χρόνια,ίσως και περισσότερα).
Εφόσον απαντήσουμε στις παραπάνω ερωτήσεις με ειλικρίνεια θα πρέπει να βρούμε έναν σκυλάκο που ο χαρακτήρας και οι ανάγκες του ταιριάζουν στον τρόπο ζωής και τις δυνατότητες μας.Ένας αξιόπιστος εκπαιδευτής θα μπορεί να μας βοηθήσει σε αυτό.

Ηλίας Ραϋμόνδης, Επαγγελματίας Θετικός Εκπαιδευτής Σκύλων και Ανθρώπων.
Τηλ.: 693 70 63 485
email: info@milastoskylosoy.gr
www.milastoskylosoy.gr
www.facebook.com/milastoskylosoy
Μίλα στο Σκύλο σου, σχολή εκπαίδευσης σκύλων, ιδιοκτητών και θετικών εκπαιδευτών.