Ιστοκυτταρική ελκώδης κολίτιδα ή κολίτιδα των μπόξερ - ζώντας με το τέρας...

Αποκαλώ αυτήν την ασθένεια ένα τέρας, γιατί δεν είναι τίποτα λιγότερο. Γιατί επί μήνες τώρα εγώ και η Λάρα, το 13 μηνών μπόξερ μου, υποφέρουμε αφάνταστα, γιατί δεν μπορώ να τη χαρώ και ακούω από διάφορους ότι δεν είναι τίποτα το σοβαρό, ότι θα περάσει. Και δεν περνάει. Και βασανιζόμαστε κάθε μέρα. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το μπόξερ σας έχει χρόνια διάρροια και ό,τι και να κάνετε δεν γίνεται τίποτα; Ακούσατε για την ιστοκυτταρική ελκώδη κολίτιδα των μπόξερ ή βρεθήκατε κατά λάθος σ' αυτήν τη σελίδα; Συνοπτικά είναι μία πάθηση από την οποία υποφέρουν μόνο νεαροί σκύλοι της ράτσας μπόξερ, όπως και σε πιο σπάνια συχνότητα γαλλικά μπουλντόγκ. Το σκυλί κάνει στην καλύτερη περίπτωση μαλακά κακά, στη χειρότερη ζουμί, ανακατεμένα πάντα με αίμα. Ανακουφίζεται σε κάθε βόλτα από 3 με 4, όταν είναι για 10 λεπτά, μέχρι καμιά 20αριά φορές, όταν βγαίνει πάνω από ώρα. Μην μπείτε στον κόπο να πάρετε σακουλάκι, εκτός κι αν είναι μόνο για να κάνετε ότι δήθεν μαζεύετε τα κόπρανα. Είναι σαν να προσπαθείτε να μαζέψετε - στην καλύτερη περίπτωση - μισολιωμένο παγωτό. Στο τέλος το σκυλί αρχίζει να χάνει βάρος, και η ασθένεια μπορεί να καταλήξει σε θάνατο. Θεραπεύεται μόνο με το φάρμακο Baytril της Bayer, με ποσοστό επιτυχίας 80%. Οτιδήποτε άλλο (Flagyl, Bactrimel...) απλά ανακουφίζει προσωρινά τον σκύλο.

Θα σας πω τώρα εγώ από πρώτο χέρι τι είναι αυτή η ασθένεια.

Η Λάρα ζούσε σε ένα εκτροφείο μπόξερ μέχρι να γίνει 8 μηνών. Σχεδόν καθημερινά από τότε που ήταν 3 μηνών πήγαινα στο εκτροφείο και την εκπαίδευα, και την έβγαζα μεγάλες βόλτες στη φύση. Από την αρχή σχεδόν είχα παρατηρήσει ότι κάτι πάει στραβά με τα κακά της. Τα έκανε πολλές φορές σε κάθε βόλτα, ήταν μαλακά, και προς το τέλος είχαν λίγο αίμα. Επίσης κατά την πράξη της εκκένωσης στριφογυρνούσε ατελείωτα. Το ανέφερα αρκετές φορές στον εκτροφέα και επέμενα ότι κάτι δεν πάει καλά, αλλά ο ίδιος με καθησύχαζε λέγοντάς μου ότι δεν είναι κάτι το σοβαρό, και αρκετά κουτάβια κάνουν που και που διάρροια. Επίσης επειδή η Λάρα έβγαινε με πολλά σκυλιά να παίξει σε ένα χωράφι με γρασίδι, ο άνθρωπος δεν μπορούσε να παρατηρήσει εύκολα την ποιότητα των κοπράνων κάθε σκυλιού. Σκεφτόμουν πολλές φορές να την πάω σε κτηνίατρο γιατί ανησυχούσα, αλλά  η αντίδρασή μου αντιμετωπίζονταν ως υπερβολική. Το επιχείρημα ήταν ότι το σκυλί ήταν ζηωρό, χαρούμενο, γεμάτο ενέργεια και έτρωγε σαν γουρούνι. Πράγμα που, θέλω να υπογραμμίσω, ισχύει μέχρι σήμερα.

Τελικά δοκιμάσαμε λίγες μέρες Flagyl, όταν η Λάρα ήταν ίσως 6 μηνών. Δεν έγινε τίποτα. Αποφάσισα να συμβουλευτώ έναν κτηνίατρο όταν κόντευε να γίνει 8 μηνών. Ήταν όταν την πήγα να κάνει εμβόλιο Καλαζάρ. Μετά από αυτό θα την παίρναμε μια και καλή να μείνει πλέον μαζί μας. Ο γιατρός μου πρότεινε 3 μέρες επί 2 χάπια Drontal, σε περίπτωση που το πρόβλημα προκαλούσε ένα βακτηρίδιο που λέγεται giardia. Είχε ήδη πάρει πρόσφατα Drontal για σκουλήκια, που μπορούν επίσης να προκαλούν το πρόβλημα, αλλά το giardia θέλει μεγάλη δόση. Το δοκίμασα, τίποτα.

Μετακομίσαμε για το καλοκαίρι σε ένα χωριό όπου η μία και μοναδική κτηνίατρος είχε το ιατρείο της 40 λεπτά με το αυτοκίνητο. Της εξήγησα την περίπτωση, και μου πρότεινε ξανά Drontal, παρά τις ενστάσεις μου. Λέει όχι όλο μαζί όπως την προηγούμενη φορά, αλλά 3 φορές από 2 χάπια ανά 12 μέρες. Το έκανα. Η Λάρα έκανε εμετούς με το Drontal και ήταν υποτονική, χάσαμε έτσι άλλο έναν μήνα, και φυσικά δεν έγινε τίποτα. Παράλληλα έβαζα ρύζι στο φαγητό της και μαύρο τσάι στο νερό, όπως πρότεινε η κτηνίατρος, αλλά δεν υπήρξε καμία βελτίωση.

Δοκίμασα να της δώσω 3 μέρες κοτόπουλο και ρύζι, που πρότειναν πολλοί σε φόρουμ, και όχι μόνο δεν έγινε καλά, αλλά τα κακά από μαλακά γίνανε νερό. Ήταν σαν να κατουρούσε από τον πισινό της. Στη συνέχεια η κτηνίατρος μού πρότεινε Flagyl και  Bactrimel μαζί, αλλά επειδή πιο παλιά είχαμε ήδη δοκιμάσει το Flagyl ανεπιτυχώς κι επειδή έπρεπε να λείψω καμιά βδομάδα στο εξωτερικό, το άφησα.

Η Λάρα έτρωγε μία οικονομική και αξιοπρεπή τροφή, τη Josera Active εδώ και μήνες, και αφού κάηκα στο Ίντερνετ να ψάχνω για λύσεις, σκέφτηκα ότι μπορεί να είναι η τροφή - κάτι που πρότειναν πολλοί. Της έφερα από το εξωτερικό ένα 2κιλο τροφής ειδικής για χρόνια κολίτιδα, και ένα κουπάκι τύρφη. Η τύρφη είναι ένας οργανικός πολτός από λιωμένα φύλλα, που ευνοεί τη χλωρίδα του εντέρου. Δεν ξέρω αν το πουλάν στην Ελλάδα σε βρώσιμη μορφή για σκύλους. Πάλι στο Ίντερνετ που διάβασα όσοι το είχαν δοκιμάσει, είχαν μείνει ενθουσιασμένοι. Εναπόθεσα τις ελπίδες μου εκεί, ότι δηλαδή με καινούρια τροφή και την τύρφη το σκυλί μου επιτέλους θα στρώσει. Και μέρα με τη μέρα, οι ελπίδες μου έσβηναν.

Στο μεταξύ έπρεπε να ακούω από άτομα του στενού οικογενειακού μου περιβάλλοντος ότι φταίνε οι βιομηχανικά επεξεργασμένες κροκέτες και το σκυλί θέλει να τρώει απ' όλα. Μου λέγαν για τα αδέσποτα που τρώνε μουχλιασμένα σκουπίδια και είναι μια χαρά, και μου έκαναν την ψυχή ακόμα πιο σμπαράλια. Βλέπετε, δεν τους άφηνα να της δίνουν αποφάγια και ειδικά ψημένα κόκαλα από το μπάρμπεκιου, διότι είχα διαβάσει ότι μπορεί να σπάσουν, να πνίξουν τον σκύλο ή να τρυπήσουν το στομάχι, να κολλήσουν στα έντερα και άλλα τέτοια ωραία. Και γενικά δεδομένου του ευαίσθητου πεπτικού της συστήματος κι επειδή προσπαθούσα να αποκλείσω αλλεργίες, δεν ήθελα να πειραματίζομαι με ψωμιά από το τραπέζι και παχάδια μπριζόλας. Έτσι ζούσα εκτός των άλλων και τον αποδοκιμασμό των δικών μου ανθρώπων. Γι' αυτούς εγώ έφταιγα.

Ήταν κατακαλόκαιρο, είχαμε φύγει από την πόλη, η μόνη κτηνίατρος της περιοχής δεν είχε βοηθήσει καθόλου και ούτε είχε προτείνει να της κάνουμε εξετάσεις - είχε επιμείνει πως τα Drontal είναι η θεραπεία (της είχε τύχει... μία περίπτωση). Δούλευα μέχρι το απόγευμα και σκέφτηκα πως θα την πάω το αργότερο το φθινόπωρο στον κτηνίατρο. Καθημερινή να γυρνάμε στην πόλη μέσα στον καύσωνα θα ήταν ταλαιπωρία και για μένα και για τη Λάρα. Έτσι λοιπόν, αφού έγραψα σε κάποια φόρουμ, οι περισσότεροι πρότειναν καινούρια τροφή και ότι η Λάρα ίσως έχει αλλεργία σε κάποια συστατικά. Αποφάσισα να πάρω μία πολύ ποιοτική τροφή στα 5 Ευρώ το κιλό από τα 2 Ευρώ που ήμουν πριν, την Arden Grange Sensitive για σκυλιά με ευαίσθητο πεπτικό σύστημα, με ψάρι και πατάτα και κάποια προβιοτικά που ευνοούν τη χλωρίδα του εντέρου. Η προηγούμενη τροφή είχε μέσα κοτόπουλο και ρύζι, και 3 μέρες που της είχα δώσει κοτόπουλο και ρύζι είχε μαύρα χάλια. Δεν μπορείτε να φανταστείτε με τι χαρά και ελπίδα περίμενα κάθε μέρα τα κακά να αρχίσουν επιτέλους να σφίγγουν. Και πάλι, ο καιρός περνούσε και το σκυλί δεν είχε καμία απολύτως βελτίωση.

Στο μεταξύ, επειδή η Λάρα παράλληλα έτρωγε ή προσπαθούσε συνέχεια και μετά μανίας να φάει κακά άλλων ζώων στο δάσος, τουλάχιστον όταν δεν την προλάβαινα, σκέφτηκα ότι ίσως της λείπουν πεπτικά ένζυμα. Και πάλι εναπόθεσα τις ελπίδες μου σε ένα καινούριο θαυματουργό προϊόν, και παρήγγειλα από το Amazon ένα συμπλήρωμα διατροφής με ένζυμα και προβιοτικά, το οποίο είχε κριτικές 5 αστέρων και όσοι το είχαν πάρει, ανέφεραν ότι με δάκρυα χαράς στα μάτια μπορούσαν επιτέλους να μαζέψουν τα κακά του σκύλου τους από τον δρόμο και είχαν λύσει μια για πάντα το πρόβλημα της χρόνιας κολίτιδάς του. Περίμενα 2 βδομάδες να έρθει από Αγγλία και δεν έβλεπα την ώρα και τη στιγμή να το βάλω στο φαγητό της Λάρα και να ζήσω κι εγώ επιτέλους το τέλος της χρόνιας κολίτιδάς της. Για να απογοητευτώ ακόμα μια φορά.

Εκείνη την περίοδο μία φίλη που αντιμετώπιζε επίσης χρόνιες διάρροιες και εμετούς με το μπόξερ της, ίδιας ηλικίας με τη Λάρα, μου συνέστησε την Carni Love, μία τροφή με πολύ κρέας μέσα, άρα και πρωτεΐνη, που είχε κάνει θαύματα για το δικό της το σκυλί. Αυτές οι τροφές, ισχυρίζονται κάποιοι, προσομοιώνουν περισσότερο τη φυσική διατροφή του σκύλου (οι λύκοι δεν τρώνε σιτάρι, καλαμπόκι και πατάτες, που περιέχεται στο μεγαλύτερο ποσοστό στις κροκέτες σκύλων). Εντελώς απογοητευμένη πια και μετά από μήνες προσπαθειών, αγόρασα αυτήν την τροφή γιατί πολύ απλά δεν είχα να χάσω τίποτα. Δεν είχα καμία ελπίδα ότι θα γίνει κάτι. Παράλληλα αποφάσισα να δοκιμάσω μια φορά ακόμα το Flagyl, εφόσον την προηγούμενη φορά το είχαμε δώσει μόνο 5 μέρες από ένα χαπάκι. Είχα ρωτήσει πάλι έναν κτηνίατρο στο τηλέφωνο και μου το πρότεινε 12 μέρες από 2 χάπια. Παράλληλα επειδή η Λάρα είχε φάει μια βρωμιά και έκανε πλέον διάρροια μέσα στο κλουβί της, της έδωσα ercerfuryl για οξεία διάρροια, ultra levure για υποστήριξη της χλωρίδας, ελαιόλαδο που πρότεινε ένας φίλος και τα ένζυμα.

Άρχισα να της δίνω την Carni Love ανάμικτη με την παλιά τροφή της 1 προς 3 και μετά 1 προς 2, με ένα πακέτο φάρμακα και συμπληρώματα διατροφής. Και ξαφνικά, από την πρώτη μέρα σχεδόν, ω του θαύματος, άρχισε να κάνει φυσιολογικά κακά. Τα πρωινά κακά της ειδικά ήταν αριστούργημα. Μισό κιλό καλοσχηματισμένες, σφιχτούλικες κουκουνάρες. Για πρώτη φορά στη ζωή της μπόρεσα να τα μαζέψω. Ήταν απίστευτο. Ξαφνικά τα έκανε αντί 5-6 φορές το πρωί και μέχρι 20 στην μεγάλη απογευματινή βόλτα, πλέον μόνο 2 με 3. Αισθανόμουν απίστευτη χαρά και είχε αλλάξει η ψυχολογία μου τελείως. Δεν έβλεπα την ώρα να αρχίσω να κάνω βόλτες μαζί της σε μέρη με κόσμο, και όχι στο δάσος όπου την έκρυβα. Να μπορώ επιτέλους να περάσω από τους δρόμους του χωριού χωρίς να τρέμω μην κάνει την ευκοίλιά της στη μέση του δρόμου. Να την πάρω στην παραλία, χωρίς να φοβάμαι ότι θα τα κάνει 10 φορές. Να την πάρω μαζί μου παντού. Να μη στριφογυρνάει επιτέλους σαν τρελή, πατώντας τη μαλακιά αηδία, και να πρέπει να της τρίβω τα σκατωμένα πόδια με το χαρτί κουζίνας μετά από κάθε περίπατο. Έκανε θεραπεία με φάρμακα 2 βδομάδες τρώγοντας Carni Love, και για πρώτη φορά στη ζωή της τα πήγαινε περίφημα.

Επιστρέψαμε στη Θεσσαλονίκη και είχαμε πάρα πολλές υποχρεώσεις. Επιπλέον η Λάρα θα ερχόταν πρώτη φορά να μείνει μαζί μας σε διαμέρισμα στην πόλη, και παρήγγειλα μία διαχωριστική πόρτα εσωτερικού χώρου, από αυτές που έχουν για να μην πέφτουν τα μωρά από τις σκάλες, ώστε να περιορίσω τη Λάρα στο χωλ και στο δωμάτιο που εργάζομαι, και να αποφύγω τόνους βρωμιάς και ατυχήματα πάνω στα χαλιά και τους καναπέδες μας. Μέχρι να έρθει η πόρτα από Γερμανία και να τελειώσουμε τις δουλειές μας, η Λάρα πήγε ξενοδοχείο στον εκτροφέα που μεγάλωσε και χαίρεται πιο πολύ από ότι όταν είναι με μας. Κάθε μέρα έτρεχε σ' εκείνο το μεγάλο χωράφι ασταμάτητα με τα φιλαράκια της κι εγώ είχα την εντύπωση ότι έχει θεραπευτεί. Μετά από λίγες μέρες, ο εκτροφέας μού είπε πως τα κακά της είναι κάπως μαλακά. Εννοείται ότι του είχα πάει την Carni Love, την καινούρια τροφή της Λάρα, αλλά τα φάρμακα που της είχα δώσει τα είχα σταματήσει πριν του την πάω.

Μετά από λίγες ακόμα μέρες, πήγα επίσκεψη. Η Λάρα έτρεχε μέσα στη χαρά με τα άλλα σκυλιά, κι εκεί την παρατήρησα. Μέσα σε μία ώρα κάθισε 4 φορές να τα κάνει, και ήταν ζουμί. Άσπρισα σαν το πανί και γύρισα στο σπίτι με μια βαριά καρδιά. Λίγες μέρες μετά, την πήραμε μαζί μας στο χωριό για ένα Σαββατοκύριακο. Μόλις τη βγάλαμε από το μποξ έκανε μία λίμνη από καφέ ζουμί μπροστά μας, τα τσαλαπάτησε και πήδηξε με μία απίστευτη χαρά στον φίλο μου, αφήνοντας μία μυρωδάτη καφέ στάμπα πάνω του. Μας έπιασε και τους δύο κατάθλιψη. Οδηγούσαμε για το χωριό, μετά από δύο όμορφες ξένοιαστες βδομάδες, με τη Λάρα να έχει κουλουριαστεί στα πόδια μου, και να θέλω να κλάψω. Την έβγαλα ξανά βόλτες στο χωριό ένα Σαββατοκύριακο, τα κακά της νερό, νερό, νερό.

Γυρίσαμε στην πόλη. Την πρώτη κιόλας μέρα την έτρεξα σε έναν κτηνίατρο στις δυτικές συνοικίες και του διηγήθηκα το ιστορικό, προσπαθώντας να μην κλάψω. Την εξέτασε, με διαβεβαίωσε πως θα γίνει καλά, και μου πρότεινε για αρχή ξανά Flagyl και κορτιζόνη, για να δούμε πώς θα αντιδράσει -πριν μπούμε σε διαδικασίες αιματολογικών εξετάσεων, λήψεις κοπράνων, βιοψίες και άλλα τέτοια δαπανηρά. Της έκανα μία βδομάδα την αγωγή. Τις πρώτες 3 μέρες, παρόλο που τα κακά ήταν μαλακά, ξαφνικά τα έκανε μόνο μία φορά σε όλη την βόλτα. Χάρηκα αφάνταστα. Μπορούσα να την πάω σε μια παρατημένη αλάνα να τα κάνει και μετά να την πάω στο πάρκο, να την πάρω στα πεζοδρόμια χωρίς το άγχος να λερώσει παντού και να μην μπορώ να τα μαζέψω. Την τέταρτη μέρα άρχισε να τα κάνει πάλι όλο και πιο συχνά. Πήρα τηλέφωνο τον κτηνίατρο και ρώτησα αν τελικά τότε που είχε γίνει καλά δεν ήταν λόγω τροφής, αλλά λόγω ercerfuryl και αν είναι συνετό να δοκιμάσω μια άλλη τροφή, μήπως όντως την πειράζει το κοτόπουλο, το βασικό συστατικό της Carni Love, γιατί το σκυλί πλέον ήταν πιο χάλια από ποτέ. Μου πρότεινε την Purina HA, μία υποαλλεργική τροφή με υδρολυμένους υδατάνθρακες. Την ανακάτεψα με την Carni Love δυο μέρες, και το ζουμί που έκανε για κακά απλά αντί για καφέ ήταν πλέον κίτρινο. Όταν πλέον έτρωγε μόνο την Purina, το ζουμί ήταν κιτρινοκόκκινο. Κίτρινο από την τροφή και κόκκινο από το αίμα. Σαν μουστάρδα κέτσαπ, αυτό έβγαζε το σκυλί μου.

Και ύστερα άρχισε η αληθινή φρίκη. Άρχισε, λόγω της κορτιζόνης, να μην κρατιέται. Πλέον κατουρούσε 2-3 φορές στο σπίτι, και μάλιστα 2 φορές έκανε  και τη διάρροιά της στο πάτωμα. Αυτό ξεκίνησε όταν την αφήσαμε μόνη 2 φορές μέσα σε μία μέρα, και πίστεψα ότι είναι από το άγχος του αποχωρισμού κι ότι από εκεί και στο εξής έβλεπε το πάτωμα ως τουαλέτα. Τη μαλώσαμε, την τρομάξαμε, και απελπισμένη έψαχνα λύσεις σε φόρουμ, μέχρι που μου άνοιξαν τα μάτια και μου είπαν ότι φταίει η κορτιζόνη. Επίσης μέσα σε μία βδομάδα έχασε εμφανώς βάρος, για πρώτη φορά στη ζωή της. Εκεί που ήταν μπαουλάκι, ένα χάρμα οφθαλμών, ένα περήφανο, στιβαρό μπόξερ με τα όλα του, έγινε ξαφνικά κοκαλιάρα. Οι άλλοι ιδιοκτήτες σκύλων στη γειτονιά άρχισαν να με ρωτάν γιατί είναι τόσο λεπτή.

Προσπάθησα τη Δευτέρα που πέρασε να πάρω τον κτηνίατρο τηλέφωνο, άφησα 3 φορές μήνυμα, και δεν με πήρε ποτέ πίσω. Ο φίλος μου μου είπε να τον ξεχάσω και να πάμε στον Τάσο Αμασλίδη στην Καλαμαριά, για τον οποίο έχουμε ακούσει από πολλούς και διαφορετικούς τα καλύτερα. Του εξήγησα το ιστορικό και ήταν ο πρώτος και ο μόνος κτηνίατρος που ήξερε και τη διέγνωσε με την ιστοκυτταρική ελκώδη κολίτιδα των μπόξερ. Η ασθένεια μπορεί να αποδειχτεί μόνο αν στείλεις ένα δείγμα από το έντερο στην Αγγλία, αλλά μου είπε ότι είναι τόσο προφανές σα να λέμε τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια. Το μόνο φάρμακο που μπορεί να τη σώσει είναι το Baytril της Bayer, το οποίο παρήγγειλα και θα ξεκινήσω σε λίγες μέρες, αφού κόψω σταδιακά την κορτιζόνη.

Από τότε κι εδώ και 5 μέρες η Λάρα έχει συνέχεια ατυχήματα στο σπίτι και είμαι σε κατάσταση αναμονής, με ένα χαρτί κουζίνας και μια σφουγγαρίστρα δίπλα μου. Επειδή δουλεύω από το σπίτι τη βγάζω ανά δύο ώρες στη γειτονιά, όπου λερώνει παντού, γιατί τα κάνει πολλαπλές φορές μέχρι να επιστρέψουμε. Δεν έχω που να κρυφτώ. Περπατάω με σκυμμένο το κεφάλι, την αφήνω να εκκενώσει τα υγρά και μετά το αίμα και σφίγγομαι αφάνταστα μην τυχόν και με πάρει κανένα μάτι. Για να τα καθαρίσω όλα αυτά χρειάζομαι 20 λίτρα νερό και μία σκούπα.

Σήμερα το πρωί, μετά από 10 μέρες που κυκλοφορώ σ' αυτήν τη γειτονιά με τη Λάρα, με είδε μία γυναίκα από ένα μπαλκόνι και μου έκανε παρατήρηση, με ευγενικό τρόπο και με όλο της το δίκιο. Έπρεπε να εξηγώ και να φωνάζω για να με ακούσει αυτή - και όλη η γειτονιά - ότι ο σκύλος έχει διάρροια και δεν μπορώ να τα μαζέψω. Ήθελα να ανοίξει η γη και να με καταπιεί. Αυτή δεν καταλάβαινε τι της έλεγα, και συνέχιζε το χαβά της. Αλλά και να καταλάβαινε, δίκιο δεν έχει; Τι να της πω; το σκυλί είναι άρρωστο; Να φοβούνται μετά όλοι ότι θα κολλήσουν κάτι τα παιδιά τους; Έχουν δίκιο, αλλά δεν ξέρω τι να κάνω, παρά να σηκώσω ψηλά το κεφάλι και να πω με θράσος ότι το σκυλί κάνει θεραπεία για διάρροια και δεν μπορώ να τα μαζέψω. Πράγμα που είναι υποχρέωσή μου, και ηθική, και από τον νόμο. Αν η Λάρα δεν θεραπευτεί, η συνέπεια είναι ότι θα πρέπει να την επιστρέψω στο εκτροφείο, ή να χαρίσω σε κάποιον που έχει χωράφι, ή οικόσιτη σε κάποιο ξενοδοχείο και  όσο ζήσει, κι αν δεν είναι εφικτή κάποια από αυτές τις λύσεις, να την κάνω ευθανασία. Δεν μπορεί να ζει έτσι μαζί μου στην πόλη, όπου όλη η γειτονιά θα με μισεί, όπου θα είμαι στα μάτια τους υπόδειγμα αναίσθητου ιδιοκτήτη σκύλου, μέχρι να φάω και κανένα πρόστιμο, ούτε να περιμένω πρώτα να σκελετωθεί τελείως μέχρι να ψοφήσει από μόνη της. Αυτή είναι η ιστοκυτταρική ελκώδης κολίτιδα φίλοι και φίλες μου. Αυτή η ασθένεια που μου λέγαν όλοι ότι δεν είναι τίποτα το σοβαρό. Ότι κάνει λίγο μαλακά κακάκια - και τι έγινε;

Προχθές το βράδυ έκανε εμετό έναν αφρό με αίμα. Το ίδιο και χθες το πρωί. Και μέχρι να βουρτσίσω τα δόντια μου άδειασε την κύστη και τα έντερά της στο πάτωμά μου, και με την οδοντόβουρτσα στο στόμα έτρεξα να τη δέσω πριν τα πατήσει και τα πάει παντού. Την ώρα που τα μάζευα με πήραν τα ζουμιά, όπως με παίρνουν και τώρα. Πήρα ξανά τον κτηνίατρο και του είπα για τον εμετό με το αίμα, και μου είπε ότι είναι από την κορτιζόνη. Μου έδωσε φάρμακα για το στομάχι της. Και φτάσαμε κάπου εδώ που γράφω αυτές τις γραμμές.

Αυτή είναι η ιστοκυτταρική ελκώδης κολίτιδα των μπόξερ από τα δικά μου μάτια. Βλέπω το κοκαλιάρικο σκυλάκι μου κουρνιασμένο στη γωνία και εύχομαι να πιάσει το Baytril. Είναι η τελευταία μου ελπίδα. Γιατί αλλιώς δεν θα γράφω για πολύ ακόμα αυτό το blog. Ήθελα 20 χρόνια έναν σκύλο, 20 χρόνια περίμενα τη στιγμή που θα πραγματοποιήσω αυτό το όνειρο και ήθελα να αποκτήσω, ένα καθαρόαιμο μπόξερ - όχι από pet shop, όχι από ιδιώτη, αλλά από εκτροφείο όπως είναι και το σωστό. Είμαι η περίπτωση που θα κάνει κάθε "αληθινό", σε αντίθεση με μένα, φιλόζωο, να ευχαριστηθεί χαιρέκακα που ενισχύω την - απάνθρωπη, κατά τη γνώμη του - εκτροφή και δεν βοήθησα ένα αδεσποτάκι να σωθεί, ένα από αυτά τα αδεσποτάκια που τρέφονται με σκουπίδια και είναι μία χαρά. Όπως γράφω και σε μία άλλη  μου ανάρτηση, ούτε ο εκτροφέας είναι εγγύηση ότι το σκυλί θα χαίρει άκρας υγείας, ότι υπάρχουν πάντα εξαιρέσεις, και η Λάρα μου είναι η εξαίρεση. Ο κτηνίατρος όταν την είδε είπε, φαίνεται ότι έχει ωραίο σώμα (ποιότητα εκτροφείου) αλλά αυτήν τη στιγμή δεν το καταλαβαίνεις - όταν μπήκε μέσα στο κτηνιατρείο είπε ότι φάνηκε αμέσως ότι είναι ένα σκυλί που έχει πρόβλημα. Αυτή η ασθένεια, πέρα ότι μου κόστισε με τους κτηνιάτρους και τα φάρμακα, χωρίς το Baytril και τις καινούριες, ποιοτικές τροφές, περί των 300 Ευρώ μέχρι τώρα, με ταλαιπωρεί και με στενοχωρεί από τότε που έβαλα τη Λάρα στη ζωή μου και κάνει τη συμβίωση στην πόλη μαζί της απλά αδύνατη.

Αν το μπόξερ σας υποφέρει από τα ίδια συμπτώματα, μιλήστε με τον κτηνίατρό σας για την κολίτιδα των μπόξερ. Όσον αφορά εμένα και τη Λάρα, έπεται συνέχεια. Ελπίζω το τέλος να είναι αίσιο.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 8.10.2013
Χθες ήρθε επιτέλους το Baytril. Η τιμή του είναι ιδιαίτερα τσουχτερή, κοστίζει 70 Ευρώ τα 20 χάπια των 150 mg. Ο γιατρός μού πρότεινε 5 mg ανά κιλό την ημέρα, που θα ήταν 2/3 της ταμπλέτας, αλλά κάποιος καθηγητής με τον οποίο ήρθα σε επαφή μέσω e-mail και που μελετάει την αρρώστια αυτή, μού πρότεινε 7.5 mg οπότε είναι μία ταμπλέτα τη μέρα. Θα κρατήσει 3 βδομάδες για να δούμε αν το φάρμακο επιδράσει, και αν ναι, θα πρέπει να χορηγηθεί ακόμα 3 με 5 βδομάδες για να εξοντώσει τα βακτηρίδια τελείως, αλλιώς υπάρχει περίπτωση να αναπτύξουν αντίσταση στο φάρμακο και μετά χάσαμε το παιχνίδι. Δηλαδή θα πληρώσω 200 Ευρώ συνολικά για τη θεραπεία της, και πάντα υπάρχει περίπτωση μετά την αρχική θεραπεία να κάνει κάποια στιγμή υποτροπή, κι εκεί τα πράγματα σοβαρεύουν πάρα πολύ. Αλλά δεν έχω άλλη επιλογή. Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να σωθεί το σκυλί μου και θα πω κι ευχαριστώ στους μασόνους της Bayer.

Της έδωσα το πρώτο χάπι χθες το βράδυ, και σήμερα το πρωί έκανε σχηματισμένα κακά. Τυχαίο; Δεν νομίζω. Πριν 3 βδομάδες που την πήρα από το ξενοδοχείο έκανε κυριολεκτικά μόνο ζουμί, μετά από 2 βδομάδες θεραπεία με Flagyl και με την τροφή Brit Care Venison & Potato που της είχε κάτσει καλά στο παρελθόν, από ζουμί είχαν γίνει απλά νερουλός πουρές και μπορούσα να βάλω λίγο στο σακουλάκι, για τα μάτια του κόσμου. Στην ίδια βόλτα καθόταν όμως πολλαπλές φορές να εκκενώσει, και αφού άδειαζε τα καφέ ζουμιά έβγαζε πλέον μόνο αίμα. Όμως σήμερα μπόρεσα και τα μάζεψα όλα με ευκολία. Αν και διάβασα σε φόρουμ ότι κάνεις κάποιες μέρες να δεις βελτίωση, εγώ είδα την επόμενη μέρα. Δεν αισθάνομαι όμως να έχω πλημμυρίσει με χαρά. Περίμενα πολύ καιρό να γίνει το θαύμα και απογοητεύτηκα πάμπολλες φορές, ώστε έχω γίνει πλέον επιφυλακτική. Θα δούμε πώς θα πάει. Έχω όμως ένα καλό προαίσθημα ότι τα βάσανά μας τελείωσαν.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 18.11.2013
Έχουμε μπει πλέον στην έβδομη εβδομάδα θεραπείας. Από την πρώτη μέρα έκανε σχηματισμένα κακά. Το αίμα εξαφανίστηκε την πρώτη βδομάδα. Τα κάνει πάλι σε κάθε βόλτα - τη βγάζω 3 φορές τη μέρα. Πρωί  και μεσημέρι τα κακάκια της είναι τέλεια - τα κάνει 1 με 2 φορές και είναι σφιχτούτσικα και καλοσχηματισμένα. Το απόγευμα στη μεγάλη βόλτα όπου πάμε πάνω από 1 ώρα περίπατο, κάθεται μέχρι και 3 φορές, και τη δεύτερη με την τρίτη είναι μαλακούτσικα έως πουρές, μερικές φορές. Έχει φτάσει πάλι το παλιό της βάρος, από 18 κιλά πήγε στα 21. Της δίνω 50% περισσότερη τροφή από τη συνιστώμενη. Χρειάζεται όμως να πάρει κάνα-δυο κιλά βάρος ακόμα. Θα πάρει συνολικά 12 βδομάδες Baytril και μετά θα παιχτεί όλο το παιχνίδι. Αν δηλαδή επανέλθουν τα συμπτώματα μόλις κόψει τα χάπια. Στο Ίντερνετ βρήκα για την περίπτωση ενός σκύλου από εφτά που δέχτηκαν θεραπεία με Baytril, ο οποίος έκανε υποτροπή και του έγινε ευθανασία, αφού δοκίμασαν και άλλα φάρμακα που δεν έπιασαν. Όπως επίσης βρήκα μόνο μία μαρτυρία μίας γυναίκας που έκανε θεραπεία στο μπόξερ της με Baytril και το μπόξερ από τότε είναι μια χαρά, ύστερα από 3 χρόνια, ενώ βρίσκονταν στο κατώφλι του θανάτου. Ο κύριος Αμασλίδης μού είπε ότι συνήθως θα είναι καλά για 2 χρόνια και μετά ίσως χρειαστεί επανάληψη. Θέλει πολύ προσοχή με το φαγητό, όχι λιχουδιές και άλλα τέτοια. Δηλαδή η κολίτιδα αυτή δεν θεραπεύεται πλήρως. Απλά συντηρείς το σκυλί... και ποτέ δεν ξέρεις.

πηγή : https://koutavi-boxer.blogspot.gr/2013/10/istokitariki-elkodis-kolitida-boxer.html