Η αλήθεια πίσω από τα λευκά μπόξερ...

2014-09-17 02:19

Το λευκό μπόξερ,πλέον,εντός των Ηνωμένων Πολιτειών υπολογίζεται γύρω στο 25% του συνόλου των μπόξερ και παρόλα αυτά υπάρχουν πολλές παρανοήσεις σε ό,τι έχει να κάνει με αυτό το χρώμα.Κάθε βδομάδα όταν κοιτάζω τις αγγελίες στην τοπική εφημερίδα βλέπω τουλάχιστον έναν εκτροφέα που προσφέρει κουτάβια μπόξερ και αναφέρει ότι έχει μερικά “σπάνια” λευκά.Το άρθρο αυτό γράφτηκε για να εκπαιδεύσει τους πιθανούς ιδιοκτήτες μπόξερ για το λευκό μπόξερ.

Αν και το χρώμα ενός μπόξερ δεν καθορίζει τη δική του προσωπικότητα ή όλα εκείνα τα γνωρίσματα που αγαπάμε σε αυτό,πολλά έχουν δημοσιευθεί για το λευκό μπόξερ.Σε πολλές περιπτώσεις,αυτά αναφέρονται ως σπάνια,αλλά γεγονός είναι πως αποτελούν κομμάτι της φυλής για όσο καιρό υπάρχει η φυλή των μπόξερ.Αν και οι θεωρίες διαφέρουν σχετικά με το πώς εισήχθη το λευκό γονίδιο,πολλοί πιστεύουν πως οφείλεται στην αρχική διασταύρωση με το αγγλικό μπουλντόγκ,αν και το λευκό μπόξερ υπάρχει πριν οι φυλές αρχίσουν να αναμειγνύονται.Αρχικά πιστεύεται πως το μπόξερ είχε λευκό χρώμα και μπορούσε να καταχωρηθεί στη Γερμανία εως το 1925.

Ένα πρόβλημα που προέκυψε με το λευκό χρώμα οφείλεται στο ότι τα μπόξερ χρησιμοποιούνταν ως σκυλιά αστυνομίας. Είναι φυσικό το λευκό χρώμα να θέτει σε κίνδυνο την ικανότητα των φυλών να μη γίνονται ορατές τη νύχτα.Το 1925 το λευκό μπόξερ δεν ήταν πλέον επιλέξιμο για καταχώρηση στη Γερμανία με σκοπό να αποκλειστεί το λευκό γονίδιο.Αυτό οδήγησε πολλούς εκτροφείς να θανατώνει οποιοδήποτε από τα κουτάβια είχαν λευκό χρώμα και κάπου εκεί ξεκινάει η πολλή συζήτηση σε ό,τι έχει να κάνει με το λευκό μπόξερ.

Πολλοί άνθρωποι σήμερα πιστεύουν πως το λευκό μπόξερ είναι αλμπίνο,αλλά δεν είναι.Αλμπίνο είναι ένα ζώο το οποίο δε διαθέτει καμία χρωστική ουσία,ενώ στο μπόξερ το τρίχωμα είναι απλά λευκό και δεν του λείπει καμία χρωστική ουσία.Για το λόγο αυτό τα λευκά δεν είναι πιο επιρρεπή σε ασθένειες,κάτι το οποίο συμβαίνει στα αλμπίνο,σε σχέση με τα υπόλοιπα μπόξερ.

Το λευκό μπόξερ σήμερα δεν αναγνωρίζεται στις εκθέσεις.Σύμφωνα με τις κατευθηντήριες γραμμές του AKC ένα μπόξερ μπορεί να είναι πυρόξανθο ή ραβδωτό με λευκά σημάδια.Οποιοδήποτε μπόξερ έχει σε περισσότερο από το 1/3 του σώματος του λευκό τίθεται σε αποκλεισμό.Αν και τα λευκά δε συμμετέχουν σε εκθέσεις,μπορούν να καταχωρηθούν με το AKC και να πάρουν μέρος σε αθλητικούς διαγωνισμούς.Υπήρξε κάποια συζήτηση τελευταία για το αν πρέπει να επιτρέπεται στο λευκό μπόξερ να συμμετέχει σε εκθέσεις.Όταν συζητείται αυτό το θέμα το κυριότερο που πρέπει να θυμόμαστε είναι πως ένα εκθεσιακό ζώο πρέπει να τηρεί την αρχική πρόθεση της φυλής,ακόμα κι αν η φυλή στη σημερινή κοινωνία δε χρησιμοποιείται για την εργασία.

Ένα βασικό ζήτημα κατά την εξέταση ενός λευκού μπόξερ είναι η ανησυχία για την υγεία του.Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση δεν έχουν παρουσιασθεί σαφή στοιχεία που να δείχνουν πως είναι πιο επιρρεπή σε ασθένειες.Ένα πρόβλημα υγείας,που εμφανίζεται ιδιαίτερα στα λευκά μπόξερ,είναι η κώφωση.Αυτό μπορεί να αποτελέσει ένα σημαντικό εμπόδιο,αλλά μπορεί να αντιμετωπιστεί και για κανένα λόγο δε θα πρέπει να αποθαρρύνει κάποιον από το να επιλέξει ένα λευκό μπόξερ.Θετικό σημάδι αποτελεί,ωστόσο,ο αυξανόμενος αριθμός εκτροφέων που επιλέγει να δώσει για κατοικίδια τα “μη τυποποιημένα” μπόξερ τους από το να τα θανατώσει.Τα μπόξερ είναι επιρρεπή στα ηλιακά εγκαύματα και τα λευκά μπόξερ (όπως πολλές άλλες φυλές με παρόμοια προβλήματα απώλειας χρωστικής ουσίας)είναι επιρρεπή στην κώφωση του ενός ή και των δυο αυτιών.Κανένας από αυτούς τους λόγους,δεν παρέχει ισχυρό επιχείρημα για την αναγκαία καταστροφή αυτών των ζώων.

Τα λευκά μπόξερ δεν είναι αποτέλεσμα γενετικών ανωμαλιών.Όπως και το χρώμα των μαλλιών του ανθρώπου είναι προϊόν του συνδυασμού της γενετικής των γονέων,ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με το τρίχωμα ενός μπόξερ,συμβάλλουν το ίδιο η μητέρα και ο πατέρας γενετικά για το τελικό χρώμα του τριχώματος.Το αποκλειστικά λευκό τρίχωμα δημιουργείται όταν τόσο η μητέρα αλλά και ο πατέρας είναι φορείς του λευκού γονιδίου,με αποτέλεσμα ο απόγονος να το κληρονομήσει και από τους δυο.Με κάθε τρόπο το κουτάβι είναι ακριβώς ίδιο με όλα του τα αδέλφια,έχοντας όλη την ενέργεια,την προσωπικότητα και το πνεύμα που χαρακτηρίζει τα μπόξερ.Τα λευκά δεν είναι αλμπίνο,οπότε δε στερούνται εντελώς τη χρωστική ουσία.Τα περισσότερα λευκά έχουν κάποιες κηλίδες στο δέρμα τους(οι οποίες είναι ορατές λόγω του κοντού λευκού τριχώματος)και κάποια σημάδια γύρω από τη μύτη και το στόμα τους.Μερικά έχουν χρωματιστά σημάδια στο τρίχωμα(καφέ κηλίδες γύρω από τα μάτια ή στην πλάτη,κτλ).Όλα έχουν χρωστική ουσία στα μάτια τους οπότε αυτό και μόνο αποκλείει τον αλμπινισμό ως αιτία για το λευκό τους χρώμα.

Πολλοί εκτροφείς πιστεύουν ότι το λευκό είναι κατώτερο του πρότυπου χρωματιστού μπόξερ και ότι έχουν περισσότερα προβλήματα υγείας συγκριτικά με τα χρωματιστά επομένως αυτή η γενοκτονία είναι εύκολο να απορριφθεί.Το αμερικάνικο Boxer Club δεν έχει αποθαρρύνει ενεργά αυτήν τη συμπεριφορά,επιτρέπει όμως την καταχώρηση των λευκών με το AKC έχοντας περιορισμένα προνόμια.

Το AKC θα καταχωρήσει οποιοδήποτε κουτάβι ανεξαρτήτως χρώματος,εφ’όσον και οι δυο γονείς είναι εγγεγραμμένοι-εκτός αν υπάρχει συμβόλαιο υπογεγραμμένο από τον εκτροφέα και τον αγοραστή του κουταβιού με το οποίο συμφωνείται πως το ζώο δεν πρόκειται να καταχωρηθεί από το AKC.

Υπάρχουν πολλές πηγές διαθέσιμες στο διαδίκτυο ψάχνοντας για τα λευκά μπόξερ σε οποιαδήποτε δημοφιλή μηχανή αναζήτησης.Λόγω ασυνέπειας σχετικά με το λευκό μπόξερ σας καλώ να βρίσκετε μια ποικιλία από πηγές πριν αποφασίσετε για το αν είναι κατάλληλο για την οικογένεια σας.Το κυριότερο που πρέπει να θυμάστε σχετικά με το λευκό μπόξερ είναι πως παραμένει ακόμα ένα μπόξερ που μπορεί να παρέχει σε υπερβολική ποσότητα αγάπη και φροντίδα στην οικογένεια του.

Πηγή: https://www.boxersetc.com/thetruthaboutwhiteboxers.htm

Πίσω